İşte Ferhat Kale’nin o açıklaması:
“2 Eylül Cuma günü saat 11.56’da gazeteci kimliğinizi söz ederek 05xxxxxx numaralı telefondan beni aradınız. Üç dakika süren görüşmede bana, araştırmalarınız sürecinde ulaştığınız bilgiler prestijiyle bir hususu öğrenmek istediğinizi söz ederek, Enver Altaylı ile Levent Göktaş’ın benimde bulunduğum bir görüşmesi olup olmadığı ve görüşme tarihinin hangi takvim aralıklarında olduğuna ait bilgi edinmek isteğinizi beyan ettiniz. Keza, bu takvimin 2016 ve müteakibinde mi, yoksa daha evvelki bir tarih mi olduğunu sordunuz.
Ben de hatırladığım kadarıyla 2007-2009 ortası bir tarihte olabileceğini tabir ettim. Bu konuşma sürecinde, bana Levent’in yazdığı bir mektup olduğu ve o mektupta Enver Altaylı ile birinci tanışıklığına ait birtakım beyanlarda bulunduğuna dair hiçbir bilgilendirme yapmadınız. Bense, TV haberlerinden bahse husus bir mektup olduğunu öğrenmiş isem de, içeriğine şimdi ittila etmiş (bilgi sahibi) değildim.
Mektup içeriğindeki ilgili kısma ait sözleri, lakin sizin sonraki gün yayınlanan yazınızdan öğrendim. Hatırladığım kadarıyla cevaplandığım sorularınıza hiçbir özel katılık atfetmeden, 2007-2009 üzere tarihler olabileceğini söz etmiştim.
Oysa, yazınızı okuduğumda görüşmenin farklı bir boyuta taşındığını üzülerek öğrendim.
Bu kapsamda;
1- Başlık olarak kullandığınız ”Mektubu Yalanlayan Tanık” sözünün somut/yalın gerçeği söz etmekten uzak kaldığını gördüm. Çünkü, bana mektup ve içeriğinden bahsetmediniz ki, sözkonusu başlık yerinde bir mana söz edebilsin.
2- Birinci paragraftaki, “(…)Ancak, benimde bulunduğum bir ortamda görüştüğümüz doğrudur” sözü benim işaret ettiğim ve “hatırladıklarım” formunda izhar ettiğim temel yaklaşımla örtüşmekten uzak kalmaktadır.
3- Keza, 2007-2009 olarak tabir ettiğim tarihlerde, ofisimde vakit zaman farklılaşabilmekle birlikte 4 yahut 5 avukat ve birkaç çalışan vardı. Ofis epey büyük ve yaygın bir mimaride olduğu için, herkes kendi konuğunu başkalarıyla hiçbir irtibata mahal kalmaksızın ağırlayabilmekteydi. Bu çerçevede, Levent ofiste bulunan öbür arkadaşlardan birinin odasında görüşmede bulunduğu bir süreçte, benim odamda da Enver Altaylı’nın bulunması halinde, ayrılmadan evvel nezaketen uğrayıp Allaha ısmarladık derken, çay ikramı atmosferinde Enver Altaylı ile birini başkasına mufassal bir biçimde tanıştırmaya gerek duymaksızın yeni bir konunum mavrasını takiben ayrılmış olabileceği, keza ortadan gecen yaklaşık 15 yıllık mühlet de gözönüne alındığında Levent’ in Enver Altaylı’yla tanışma tarihi olarak 2016’yı hatırlıyor olması da ihtimal dahilinde kalacaktır.
4- Ayrıyeten, ikinci satırda benim söylemimcesine son söz olarak ”emindi” halinde bir söze yer verdiğinizi gördüm.
Takdir edersiniz ki emin olmak tabiri öznel bir katılık tabir eder. Halbuki, 15 yıl evvel ve o günün atmosferinde sıradan bir yaşanmışlığı böylesine zihinsel bir sertlik biçiminde söz etmenizi de anlamakta zahmet çektiğimi söz etmek isterim.
5- Telefonla arayışınıza müteakip yazınızı okuduktan çabucak sonra 3 Eylül’de saat 15.19 ve 15.20’de beni aradığınız telefon numarasından sizi iki sefer aramama ve ortadan neredeyse 72 saat geçmesine karşın geri dönüş yapmamanız ise bu bildirisi zorunlu kılmıştır. Bana dönüş yapabilseydiniz tüm bunlar konuşarak da değerlendirilebilinirdi.
Son analizde, üstte ana çizgileriyle işaret ettiğim konuları tashih etmek suretiyle okuyucularınızı bilgilendirme gereğini tekraren bilginize sunar, basın unsurları gereğinin ifasını rica eder, güzel çalışmalar dilerim.”
İLGİLİ HABER:
Levent Göktaş’ın mektubundaki çelişkiler
