20. yüzyılın ikinci yarısında, çabucak her TV kanalında, Atlantik Okyanusu’nda gemileri ve uçakları çerez üzere yutan Bermuda Şeytan Üçgeni ile ilgili en az bir belgesel bulmanız epey kolaydı. Lakin son yıllarda durum değişti ve Bermuda Şeytan Üçgeni’ni bir anda gündemden düştü. Pekala bu gizeme ne oldu? Nasıl oldu da bir anda bahsedilmez hale geldi? Pek çok Twitter kullanıcısı da, işte bunun karşılığını arıyor.
Bermuda Şeytan Üçgeni hakkındaki yayınlarda görülen ani düşüşün sebeplerinden biri, gizemin aslında tekraren çözülmüş olması ve hatta en başta bile aslen bir gizem olmamasıyla ilgili olabilir.
Bermuda Şeytan Üçgeni nedir?
Florida, Porto Riko ve Bermuda ortasında, kesin sonları meçhul bir halde tanımlanmış bir okyanus alanına gösterilen ilgi, 1945’teki “Uçuş 19” hakkında, 1968 tarihli bir makaleye kadar takip edilebiliyor. 5 Aralık 1945’te, beş ABD Avenger Torpido Bombardıman Uçağı Bermuda Şeytan Üçgeni olarak isimlendirilen bölge üzerinde, ortalama hava şartlarında ve birkaç tecrübeli pilotun denetimi altında eğitim alan tecrübesiz pilotlarla birlikte kayboldu.
Saat 16.00 sıralarında eğitim almakta olan bir pilot ve eğitmeni ortasında geçen, pozisyonlarından emin olmadıklarını ve uçağın pusulasının arızalı olduğunu açıklayan bir telsiz iletisi bulundu. Bundan kısa bir mühlet sonra, uçaklar Florida’nın doğusunda bir yerlerde kayboldu ve bir daha görülmedi.
Bu öykü her ne kadar ilgi alımlı olsa da, uçaklar çeşitli nedenlerle kaybolabiliyor. Bu durumda, ABD Donanması, mürettebatın kaybolduktan sonra, uygun olmayan koşullarda denize iniş yapmak zorunda kaldığını varsayıyor.
Yayınlanan bir raporda “Ayrıca, beklenmedik ve öngörülemeyen birtakım hava şartları gelişiminin ortaya girmiş olması da mümkün. O sırada bölgede garip fırtınalar olduğuna dair hiçbir delil yok” deniyor.
Ancak, yıllar içinde, bir şeylerin kaybolduğu, battığı ve kaybolan uçakların olduğu bir alan fikri hakkında pek çok kıssa bu bölgeye atfedildi: 1945’ten evvel meydana gelen batmalarla birlikte birinci gizem tarihi geriye alındı ve 1918’de Brezilya’dan meskene dönerken iz bırakmadan kaybolan USS Cyclops’un kaybolması da dahil olmak üzere geriye dönük olarak bu bölgeye atfedildi.
ABD Kıyı Güvenlik, bir bildiride “kaybolmaların birden fazla, bölgenin eşsiz çevresel özelliklerine atfedilebilir” diye yazıyor. Bildiri şu biçimde devam ediyor: “Birincisi, ‘Şeytan Üçgeni’ yeryüzünde manyetik bir pusulanın gerçek kuzeyi gösterdiği iki yerden biridir. Olağanda manyetik kuzeyi gösterir. İkisi ortasındaki fark, pusula varyasyonu olarak bilinir. Varyasyon ölçüsü, dünyanın etrafını dolaşırken 20 derece kadar değişir. Bu pusula değişikliği yahut kusuru telafi edilmezse, bir denizci kendisini rotasından çok uzakta ve derin bir belanın içinde bulabilir.“
Şeytan Denizi: Bir öteki örnek…
Japonya’nın doğu kıyısının çabucak dışındaki balıkçılar, “Şeytan Denizi” olarak bilinen öteki bir bölgenin de birebir probleme sahip olduğunu belirtiyorlar. “Bir öbür çevresel faktör de Körfez akıntısının karakteridir” diye devam ediyorlar: “Son derece süratli ve çalkantılı deniz, bir felaketin tüm delillerini acilen silebilir.” Bu açıklamadan da anlaşılacağı üzere bölge, gemilerin trajik kaybını süratle asla çözülemeyecek bir gizeme dönüştürüyor.
Öngörülemeyen Karayip – Atlantik hava durumu modeli de “bu gizemde” rol oynuyor. Ani lokal gök gürültülü fırtınalar ve su fırlamaları çoklukla pilotlar ve denizciler için felaketlere yol açabiliyor.
İstatistiklere nazaran olağandışı bir durum yok
Yine de, istatistiksel olarak Bermuda Şeytan Üçgeni’nde okyanusların ve denizlerin başka bölgelerine kıyasla daha fazla kaza meydana gelmedi. Hatta, kazaları ve olayları belgeleyerek nakliye için en tehlikeli suları inceleyen bir araştırma, Bermuda Şeytan Üçgeni’ni birinci 10’a bile yerleştirmedi.
Bermuda Şeytan Üçgeni etrafındaki olayları inceleyen bir UK Channel 4 belgeseli de, “orada çok sayıda geminin batmadığını” belirledi.
Bölgede daha fazla kayıp olduğu inancı, muhtemelen bölgedeki rastgele bir batmaya odaklanan medyadan (ve komplo teorisyenlerinden) geliyor. Bermuda Şeytan Üçgeni etrafındaki entrika nedeniyle, hakikaten, istatistiksel olarak konuşursak, bu gizemi güçlendiren, kazaların meydana gelme mümkünlüğü, gemilerin ve uçakların geçtiği başka alanlarda olduğundan daha fazla değil.
Bu yüzden, yıllar içerisinde Bermuda Şeytan Üçgeni’ne gösterilen ilginin azalmasının, muhtemelen, kelamda gizem hakkında programlar ve makaleler yapan insanların ve kamuoyunun gereğince bilgilenmesinden ötürü olduğu söylenebilir. Öteki bir deyişle beşerler, artık bunun gerçek bir gizem olmadığını yahut en azından izleyicileri çekmeye devam etmek için kâfi bir gizem olmadığını biliyor.
