İzledikten sonra kendinizi uygun hissettiğiniz, size ilham veren bir sinema mi arıyorsunuz?
O vakit Netflix’in yeni spor draması Hustle sizi ziyadesiyle memnun edecek.
Senaryosu Taylor Materne ve Will Fetters tarafından yazılan Hustle, “We the Animals”ın direktörü Jeremiah Zagar’ın imzasını taşıyor. Sporla kontaklı bir sinema yıldızı olmayı bugüne kadar tartışmasız bir biçimde başaran Adam Sandler ile NBA grubu Utah Jazz’ın başarılı oyuncusu Juancho Hernangómez başrolleri paylaşırken NBA oyuncuları, koçları ve analistleri üzere değerli bir basketbol etrafı de sinemada faal olarak rol alıyor. Bu yüzden aslında o denli olmasa da izleyicide, sinemanın gerçek bir öyküye dayandığı izlenimi uyanıyor.
MAHALLE MAÇINDAKİ DAYANILMAZ YETENEK
Adam Sandler, bir NBA grubu Philadelphia 76ers için yetenek avlamak için dünyayı dolaşarak geçiren eski bir atlet Stanley Sugerman olarak karşımıza çıkıyor. Her ne kadar kusursuz bir avcı olsa da Stanley, konutundan uzakta geçirdiği 8 yılın sonunda kendini yorulmuş hissediyor ve ekibin sahibi Rex (Robert Duvall) ona yardımcı antrenörlük durumunu teklif ettiğinde havalara uçuyor. Fakat tam bir Amerikan paradoksu devreye giriyor. Rex hayata gözlerini yumuyor ve grubu oğlu Vince’e (Ben Foster) teslim ediyor. O da Stanley’dan grubun eksik modülünü bulmasını istiyor ve fakat bu formda koçluğa tekrar geri dönebileceğine kelam veriyor.
Derken Stanley İspanya’ya uçuyor ve Mallorca’da mahalle ortasında bir maçta, apansız – Cat botlarıyla – oyuna giren ve 8 kollu ahtapot üzere fevkalade bir oyun sergileyen Bo Cruz ile karşılaşıyor. Aslen bir inşaat emekçisi olan Cruz’a Stanley’in kendini tanıtması ve onu Amerika’ya gelmeye ikna etmesi kolay olmuyor. Bir başka büyük zorluk ise NBA etraflarının Cruz’u fark etmesi ve ona bir maçta baht vermesinin peşine düşmek oluyor. Kıssanın bundan sonrası ise yıldızlığa giden yokuş üst yolda Stanley ve Cruz ortasında sessizce yazılmış bir mukadderat iştirakinin ilham verici heyecanıyla akıyor.
“ATTIĞIN BASKETLERLE DEĞİL, ATAMADIKLARINLA NASIL BAŞA ÇIKTIĞIN ÖNEMLİ”
Filmin kıymetli bir kısmı Cruz’un lig formuna sokulması, güçlü idmanlarında yalnızca fizikî değil zihinsel gücünün de artırılması, takım çalışmasına uyumlanmasıyla ilgili değerli dokunuşlar içeriyor. Sporun fizikî zorluğundan çok insan psikolojisine dokunan zihinsel açmazlarına eğiliyor. Bazen bir kusurun her şeyi mahvedebileceğini acımasız bir biçimde gösterirken, muvaffakiyetin da tek başına her şeyin tahlili olmadığını itidalli bir biçimde ele alıyor.
Haliyle de hayatlarını bu maksada adarken aslında kendi hayatlarını da kurtarmaya adamış iki insanın öyküsüne şahit oluyoruz. Bu yüzden Hustle yalnızca bir spor draması olarak akmıyor, art planda ana kıssayı güçlendiren diğer dinamiklerle izleyeni daima tetikte hissettiriyor. Vakit zaman aile örgüleriyle katmanlanan drama duygusal hudutlarını aşmıyor. Birkaç eski biçim sarkastik Sandlerizm ögeleri barındırsa da sinema, bu tutumuyla vermek istediği iletisi baltalamıyor. Büyük liglerde oynamanın zayıf tabiatını küçümsemiyor, öte yandan da oynayanları abartılı bir biçimde devleştirmiyor.
NETFLİX’TEN ÇİN RİCASI
Bu ortada Hustle ile ilgili enteresan bir not da, Netflix’in üretimi onaylamadan evvel Bo Cruz karakterinin senaryoda Çin kökenli bir oyuncu olarak yazılmış olması. Yalnızca sporda değil, sanatta da Çin giderek yükselen bir ivme içindeyken üretim tahminen de bu merkezden bir fotoğraf çekilecekken plana Netflix’in dahil olmasıyla birlikte oyuncunun Çin yerine İspanyol ya da Latin Amerika kökenli olması isteniyor. Bunun gerisinde NBA ve Çin ortasındaki bağlantıların yanısıra, Netflix’in dijital platform olarak Çin’de bulunmuyor olması da kıymetli bir neden. Vakit zaman bu köşedeki yazılarda, kültürün Birleşmiş Milletler’i olarak tanımladığımız Netflix’in kurumsal stratejisinin, kozmik birtakım anlatıların önüne geçmek durumunda kaldığının da bu vesileyle bir sefer daha altını çizmek gerek.
Bugüne kadar Adam Sandler’ı uzun vakittir ilişkilendirildiği alçakgönüllü güldürülerde izlesek de, onun ne kıymetine olursa olsun kazanmak için çabaladığını, hatta bazen çoka kaçtığını, hem kendisini hem de yörüngesindeki insanların sonlarını zorladığını izlemenin de olağanüstü bir yanı var. Hustle’ın âlâ bir sinema olmasının tek nedeni Sandler değil elbette. Büyüleyici bir basketbol oyuncusu olmasının yanı sıra sinemadaki sessiz oyunculuğuyla da dayanılmaz bir iş çıkaran Juancho Hernangómez’i es geçemeyiz. Hustle’ın olması gerekenden çok daha yeterli bir sinema olmasının temel sebebi, bu iki karakter ortasındaki kimyanın üretimde yer alan gerçek basketbol etrafıyla de uyuşması, onların bir modülü olabildiğine gerçek bir biçimde inandırabilmesiyle yatıyor. Finalinde ise gerçek ve hak edilmişlik ortasında kurduğu bağla izleyiciyi en sevdiği iki yerden vuruyor.
Hem uygunluk, hem de yeterli olan kazanıyor.
Hayata dair “keşke” dediğimiz bir şeyler hatırlatıyor.
Elçin Demiröz
