Bu gece Zakkum’un ANASON modülünü dinlemek düştü yeniden bana… AZALIYORUZ işte; “YARINSIZ ADAMLARDIK” biz, evvel halkımız, ülkemiz derdik.
Cüneyt Abi, durup dururken, arbedeli gürültülü sinemalara başlamadı. Kaç kişi bilir bilmem, 2 defa kurşunlandı; 1.sinde konutu, 2.sinde ayağı. Birincisini yapanlar bir partinin gençlik örgütü idi, ona silah zoruyla bir sinema yaptırdılar. Başkası mafya…
Aydın bir yurtseverdi. Artık; YILMAZ (Güney), CÜNEYT Abi üzere o denli oyuncular olmayacak, YARINSIZ ADAM, ÖĞRETMEN KEMAL üzere sinemalar de çekilmeyecek. Tertip istemiyor zira; 1950’lerde, tahminen de ondan bir kaç yıl daha evvel başlayan kırılma noktasından geldik bu günlere… AĞLAMA ÜLKEM…” diye başladı Mehmet Aydın kelamlarına.. Cüneyt Arkın’ lal 50 yıllık dostluğunu ve yaşadığı acıyı bu türlü anlatmaya başlıyor..
Mehmet Aydın, Cüneyt Arkın’ın oynadığı” Öğretmen Kemal”, ”Deli Şahin” ve ”Yarınsız Adam”, ”Tek Başına” ve ”Destan” sinemalarının senaryolarını yazmış. ”
Harika bir adamdı; dost, delikanlı ve sıcaktı.. diyor onun için.
1972 yılının sıcak bir Eylül ayı ve Adana’ da Altın Koza mükafatları için yarışacak olan sinemalar. Bu husus değerli bir tarih ve öğrenmek istiyorum. ”O günün şahidi kim var” dediğimde, ”Çoğu hayatta değil bugün” diyor.
Kendisi de şahsen orada değilmiş ve başında çok net. ‘
‘Yılmaz Güney siyasi olarak çok tanınan o sıralar.. Şenlik heyetinin birinci oylamasında Yılmaz Güney’in Baba sineması En Düzgün Sinema, Yılmaz Güney ise En Düzgün Erkek Oyuncu seçiliyor; fakat Adana Büyükşehir Belediye Lideri’nin duruma itirazı sonrası yine toplanan heyet, birinci oylamada ikinci olan Yılmaz Duru’nun Kara Doğan sinemasını En Yeterli Sinema, Yaralı Kurt sinemasındaki performansıyla da Cüneyt Arkın’ı da En Güzel Erkek Oyuncu seçtiğini belirtince Cüneyt Arkın bu durumu kabullenmiyor ve çok sinirleniyor”
Mehmet Aydın ”Festivalden çok kısa bir müddet önceydi. Ben Yılmaz ağabeye yeni bir senaryo yazıyordum, konutuma geldi. Cüneyt Arkın da yakında oturuyordu. Onun otomobilini görünce o da geldi.. Bir orta yalnız konuştular. Ne konuştuklarını bilmiyorum lakin; yılmaz abi sürücüsü Abdurrahman Keskiner’i meskenine yolladı. ”Git benim meskene, Fatoş ablana söyle, gardrobun üzerindeki kutuyu versin, getir onu” dedi. Kutu geldi ve Cüneyt Ağabey’e ikram edildi. İçinden bir tabanca çıktı. O sıralar çok zahmetli günlerdi, sinema piyasası işletmecilerin elindeydi ve üretimcilere senet verirlerdi. Mafyanın gölgesinde sinemalar çekilirdi. Bununla ilgili konuşulduğunu düşünüyorum.. Cüneyt abinin Yılmaz Ağabey’e hayranlığı büyüktü; mükafatı reddetmesinin altında da bu hürmet var sanırım. Alamazdı o mükafatı ve o denli de yaptı” diyor.
Kara Murat serileri Cüneyt Arkın’ın hayatında ve mesleğinde çok değerli bir yer tutmuş; natürel Türk halkının da. Bugün sokaktan geçen ve yaşı en az 50 civarında olan her erkek çocuğu sokakta bir defa ”Ben Kara Murat’ım!..” diye bağırmıştır.
Bu serilerde Fatih Sultan Mehmet Han karakteri ile bilinen Bora Ayanoğlu ile 1972-1978 yılları ortasında tam 7 adet tarihi sinema çekmişlerdi. O da zarafetiyle anlatıyor ve yad ediyor kendisini.
”Tıp fakültesinden sınıf arkadaşı olan birinci eşiyle görürdüm onu. Evvelce İstanbul Kent Operası, tiyatroya bağlıydı. Ben oyuncuydum Cüneyt’ in eski eşi hem tabip hem de operada solistti. Onu almaya gelirdi. Babam Sami Ayanoğlu Fatih’i eski versiyonda canlandırmıştı. Türker İnanoğlu bu rolü bana teklif etti; ben de hiç düşünmeden kabul ettim. Rumeli Hisarı’nda bir kulede bana kostüm, makyaj, bıyık ve sakal takıp Fatih Han yaptılar. Cüneyt de bir öbür odada, yani kulede beni bekliyordu. Ben o halde içeri girer girmez hazır ola geçmişti; şaşkın ve büyük hürmet içinde.” diyor.
“Filmlerinde dövdüğü tüm adamlara ekstra para verirdi. Mert ve düzgün bir adamdı” diye anlatıyor.
Yokluk ve imkansızlıklar içinde çektikleri sinemaları unutamıyor. O atlı sahneleri çekebilmek için buldukları atın öyküsünü, ” Cüneyt çok gülmüştü” diye kahkahalar içinde anlatıyor artık.
”Atı zapt edemedik bir türlü, Palamutköyü yakınlarında çekim yapıyoruz. Mehteran ve askerleri kalabalık gösterebilmek için çok çırpınıyoruz; lakin at durmuyor bir yandan, daima solluyor bizi. Sahibini çağırdı Cüneyt ; o da ”Bu trafiğe çıkan vasıta atı abi, araç görürse sollar” deyince günlerce gülmüştü rahmetli” diyor.
Sinemadan bir yıldız kaydı.
Doktor, aktör, dövüş ustası, baba ve de dünyayı kurtaran adamı, Cüneyt Arkın’ı kaybettik.
Çocukluğumuz ve gençliğimize ilişkin her fotoğraf solup gidiyor bir bir..
Büyümek ve olgunlaşmak bize düşüyor ve de korumak cumhuriyetin bedellerini..
Özlem Kalkan
