◊ Ethan Hawke, neden biyografi çeşidinde bir sinema çekmek istediniz?
– Ethan Hawke: Eskiden kafelerde oturup sigara içerek biyografik sinemaların ne kadar makûs olduğunu ve onları ne kadar sevmediğimi anlatan 20 yaşında bir çocuktum. Artık baktığımda ise onlardan bir milyon tane yaptım. Biyografik sinemaları insanların hayatlarına açılan pencereler olarak görmeye başladım. Öbür bir kozmosa açılan, hoş bir pencere.
◊ Flannery O’Connor’ı anlatmaya nasıl ve ne vakit karar verdiniz?
– Ethan Hawke: Annem, okumam için Flannery O’Connor’ın kitabını verdi. Maya da bir gün bana Flannery’nin “Dua Günlüğü” kitabını getirdi ve bu ikimiz için hoş bir buluşma alanıydı. Bu kitap, sanattaki hayat hakkında konuşmanın yoluydu. Maya bundan çok şey öğrendi… Natürel sineması yaparken onun ne kadar karmaşık olduğunu anlamak için pek çok araştırma yaptım. Flannery O’Connor, bakılması çok berbat olan bir Amerika’da büyüdü. Etrafındaki ikiyüzlülüğü fark eden bir gözü vardı ve bunu yazdı. Kendi ikiyüzlülüğünü, etrafındaki toplumun ikiyüzlülüğünü keşfederek derinlemesine araştırdı. Onun inanılmaz derecede ilgi cazip bir figür olduğunu gördüm.
FLANNERY O’CONNOR’A HAYRAN KALDIM
◊ Maya sizin Flannery O’Connor’la yolunuz nasıl kesişti?
– Maya Hawke: Ben pazar günleri kiliseye giderek, herkesin uyması gereken birtakım ahlaki sonların olduğu bir yerde büyümedim… Nitekim esnek bir ortamda büyüdüm ve bu inanılmaz bir ayrıcalıktı. Fakat bunun yol açabileceği şey amaçsızlık duygusudur. Mesela, ben hangi Tanrı’ya hizmet ediyorum?
Çabamı, çalışmamı benden daha büyük nereye harcayacağım? Kendi kendimi gerçekleştirmem ve kendimden öteki bir şeyi önemsediğimden nasıl emin olabilirim? Flannery’yi keşfettiğimde, hırslı, kendinden kuşkulu, güçlü bir yaratıcı zihinle müzakere eden ve bunu nereye koyacağını bulmaya çalışan bir genç buldum. Ona hayran kaldım. Bu kendim hakkında farklı düşünmemi de sağladı.
◊ Pekala rolünüze nasıl hazırlandınız?
– Maya Hawke: Bu rolü oynayabileceğimi sanmıyordum. Yeterli oynayıp oynamadığım tartışmaya açık, lakin bu karakterle oturacak kadar vaktim olmasaydı, hiç oynayamayacağımı düşünürdüm. Yani çalışmak ve hazırlanmak için biraz vaktim oldu. Bu sineması çekme talihine sahip olduğumuz Kentucky’deki kiralık konutumuzda bir ortaya geldik. Provalar yaptık, sahneler üzerinde çalıştık…
BÜYÜK BİR HAZIRLIK SÜRECİ VARDI
◊ Sinemada Liam Neeson’la olan sahneniz de harikuladeydi…
– Maya Hawke: Teşekkürler, Liam ile o sahne üzerinde çok vakit harcayarak çalıştık.
◊ Laura Linney sinemada Regina karakterine hayat verdiniz. Neler söyleyeceksiniz?
– Laura Linney: Büyük bir hazırlık süreci vardı… Harika tasarımcılarımız vardı. Kostüm dizaynımız, saçımız ve makyajımız, hepsi dikkat cazipti. İmal tasarımı, ışıklandırma, bunların hepsi de çok büyük bir fark yarattı…
Şimdiye kadar yaşadığım hiçbir tecrübeye benzemiyordu
◊ Ethan Hawke’ın direktörlüğü hakkında neler düşünüyorsunuz? Christine, sizinle başlayalım…
– Christine Dye: Filmi birinci sefer burada izledim… Şahane değil miydi? Maya’nın karakterine lupus hastası olduğunu söylediğim sahnede Ethan, çok sessiz bir biçimde yanımda diz çöktü ve kulağıma bir şeyler fısıldadı. Çok dikkatli dinliyordum fakat sonra dedim ki; “Aman Tanrım! Ethan Hawke yanımda diz çöküp kulağıma fısıldıyor!” Umarım bu yansım sorunuzu yanıtlar… Ayrıyeten daha evvel hiçbir vakit bir aktör tarafından yönetilmemiştim. Onlar yalnızca direktördü. Lakin Ethan Hawke’ın nereden geldiğimizi ve 7/24 nasıl hissettiğimizi manaya konusundaki şefkati, şimdiye kadar yaşadığım hiçbir tecrübeye benzemiyordu.
◊ Rafael Casal, siz neler eklemek istersiniz?
– Rafael Casal: Orada oturup bir direktörün sürecine boyun eğmeye çalıştığınızda, kelam konusu Ethan Hawke olduğunda bu nitekim kolay. Zira o eğilir ve size ne yapmanız gerektiğini söyler. Tıpkı şey Maya’da da oldu. Maya şimdiye kadar sahip olduğum en inanılmaz sahne partnerlerinden biri.
◊ Bu tecrübe sizin için ne mana söz ediyor?
– Philip Ettinger: İçindeyken ruhunuzu harekete geçiren bir şey üzerinde çalışacak kadar şanslıysanız, bu bir bakıma gerçek bir tecrübe üzere. “First Reformed” sinemasında de Ethan’la çalışacak kadar şanslıydım… Bu dünyaya davet edilmek, Maya’nın gözlerine bakmak ve onunla duygusal bir halde çalışmak, yaratıcı seviyede akıllara sakinlik vericiydi. Ethan ve Maya, yaratıcı merakınız ve gücünüz o kadar elle tutulur ve bulaşıcı ki… Bu ikiliyle çalışmak, sanat yapmak üzere bir his…
