Harp Okulundan 1990 yılından mezun olan Tarkan Mumcuoğlu ile tıpkı devre olan emekli bir subay Odatv’ye o günleri anlattı. Emekli subay, Tarkan Mumcuoğlu’nun fiziki yapı olarak iri olması nedeniyle spor eğitimlerinde öne çıktığını anlattı.
Harp Okulundan mezun olduktan sonra bir yıl Piyade Okulu’nda eğitim gören Tarkan Mumcuoğlu, daha sonra kendi isteğiyle Özel Kuvvetler Komutanlığı seçmelerine katılarak kazandı.
AFYON PATLAMASINDAN SONRA EMEKLİ OLDU
Özel Kuvvetler Komutanlığı’nda Muhabere Arama Kurtarma (MAK) alayında vazife yapan Tarkan Mumcuoğlu, 2009 yılında Özel Kuvvetler Komutanlığı’ndan alınarak evvel Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne oradan da Afyon’a görevlendirildi.
Tarkan Mumcuoğlu, 2012 yılında Afyon’daki Kara Kuvvetleri Lojistik Komutanlığı’na bağlı Mühimmat Deposundaki patlamadan sonra Albay rütbesindeyken emekli oldu.
Tarkan Mumcuoğlu’nun emekli olduktan sonra Ulusal İstihbarat Teşkilatı’nda (MİT) çalışmaya başladığı öğrenildi.
Tarkan Mumcuoğlu’nun Harp Okulu yıllığındaki bir detay ise dikkat çekiyor.
Yaşıtlarına nazaran fiziki olarak daha yapılı olan Tarkan Mumcuoğlu için arkadaşları şu yorumu yapıyor: “Harp Okuluna girmeden evvel yaşadığı tabiat koşullarını unutamayan arkadaşımız rastgele bir kazaya meydan vermemek için bizlere sevgi gösterisinden bulunmamaya itina gösterirdi.”
“AZERİ KIZLARA İLGİ GÖSTERİRDİ”
Tarkan Mumcuoğlu’nun kızlara olan ilgisi de devir arkadaşları tarafından okul yıllığında şöyle anlatılmış: “Onun ilgi cazip tarafı Azeri kızlara ilgisidir.”
Paraşütle atlamaya ilgisi olduğunu anlatan arkadaşları okul yıllığında da bu özelliğini anlatıyor:
“Paraşüt kolonlarına bağlı uzun hayatı onu her vakit bu spora yöneltmiş ve arkadaşımız o yükseklikte bile düz yerlere inmek yerine kız topluluklarının bulunduğu yerlere inmeyi tercih etmiştir.”
YILLIKTAKİ MİT DETAYI
Okul yıllığındaki bir öteki detay ise Tarkan Mumcuoğlu’nun hafta sonu yaptığı telefon konuşmaları… Tarkan Mumcuoğlu’nun arkadaşları bu durumu da şöyle tanım ediyor: “PTT’nin bütün çizgilerini felce uğrattığından MİT tarafından aranmaktadır.”
Can Özçelik
