Tunca Arslan‘ın bu haftaki köşe yazısının ilgili kısmı şu biçimde:
“Son 10-15 yılda hayli ivme kazanan ve hayran kitlesi genişleyen İskandinav polisiyelerini okumayı da sinema ya da dizi olarak seyretmeyi de severim. Kuzeyin karı, buzu, gri pusu, tekinsizlik atmosferlerine başka bir hava katar, entrikayı besler, heyecanı yükseltir. Netflix’de gösterilen sekiz kısımlık “The Valhalla Murders” dizisi de aslında birkaç yıllıkmış ancak ben yeni seyrettim ve gerekse polisiye seviyesi gerekse değindiği toplumsal gerçekler açısından epeyce beğendim.
Dizide biri bayan biri erkek iki dedektif İzlanda’da işlenen seri-cinayetleri araştırıyor. Erkek dedektif Arnar, İzlanda doğumlu fakat Norveç polis teşkilatında çalışıyor ve soruşturmaya yardım hedefiyle Norveç’ten gönderiliyor. Geçmişinde, yavaş yavaş öğreneceğimiz meseleler var. Bayan dedektif Kata ise eşinden boşanmış ve lise öğrencisi oğluyla meseleler yaşıyor. Çözmeye çalıştıkları olay ise yıllar evvel Valhalla isimli, erkek çocukların kaldığı yetiştirme yurdunda yaşananlara dayanıyor.
EŞCİNSEL DEDEKTİFİN GEÇMİŞİ
İzlanda’da şayet güzel birer ebeveyn değilseniz, devlet çocuğunuzu sizden alıyor, kollayıcı bir ailenin yanına ya da yurda yerleştiriyor(muş). Kentten uzakta, boş bir arazinin ortasında bulunan Valhalla da bu yurtlardan biri ve tam bir cehennem(miş). Bunu cinayetlerle ilgili soruşturma sırasında verilen şahit tabirlerinden öğreniyoruz. Dayak, azap, cinsel taciz, tecavüz, çocuk vücudu satmanın günlük rutin olduğu, makûs muamele gördükleri için ailelerinden uzaklaştırılan çocukların başına her türlü çorabın örüldüğü belalı bir yer. İşin ilginci vaktinde tezlerle ilgili bir soruşturma yapılmış, bir rapor düzenlenmiş ve yurt tertemiz çıkmış!
Elbette ki dizinin tamamını anlatmayacağım… Dikkatimi özel olarak çeken nokta, dizinin ortalarında Dedektif Arnar’ın eşcinsel olduğunu öğreniyoruz. Moralinin bozuk olduğu bir akşam, bar tuvaletinde bir erkekle hararetli biçimde öpüşmeye başlıyor, sonrasını göremiyoruz fakat bu bilgi seyirciye altı kalın kalın çizilmiş biçimde veriliyor.
CİNSEL TERCİH ÖZGÜRLÜĞÜ!
Doğrusu evvelce bu sahneye bakarak, “Netflix yine ortaya çaya çorbaya limon misali bir eşcinsellik güzellemesi sıkıştırmış” diye düşünmeden edemiyorsunuz. Sherlock Holmes’ün bile eşcinselleştirildiği bir platform sonuçta Netflix. Ancak sonraki kısımlarda, doğrusu işin rengi değişiyor, Arnar’ın da çocukluk ya da ergenlik periyodunda Valhalla’daki çocuklara benzeri bir cinsel taciz olayı yaşadığı belirli bilinmeyen hissettiriliyor. Üstelik de ailesinden ayrıldıktan sonra Valhalla’daki olaylarda kirli parmağı bulunan üst seviye bir yetkilinin himayesinde yaşarken! Arnar’ın yıllar sonraki seri cinayet olayının üstüne dört elle giderken, Valhalla’yla ilgili kodamanlara dolu dolu “Şerefsizler!” demesinin nedeni de bu aslında.
İlk defa bir dizide (üstelik de Netflix’de), birkaç gramla da olsa, eşcinselliğin bir cinsel tercih özgürlüğü olmadığına parmak basan, dışsal nedenlerin tesirine dikkat çeken bir hal gördüm. Avrupa’da son yıllarda gündeme çok fazla gelen ve kiliseden misal yurtlara dek açılan yelpazede yaşanan “çocuklara cinsel taciz” hadiseleri arttıkça, senaryo muharrirleri da “The Valhalla Murders”ta olduğu üzere daha objektif sahneler yazacaklar tahminen de. Dizinin elbette ki Doğu Perinçek’in “Eşcinsellik ve Yabancılaşma” kitabında olduğu üzere, “’Cinsel tercih özgürlüğü’ dedikleri, sistemin en büyük palavralarından biridir. Herkes eşcinsel olmaya ‘kendisi’ mi karar veriyor?” saptamasını yankılandırmak üzere bir yönelimi yok fakat bu kadarı bile sistemin palavralarına kapılmamaya yetiyor.
LGBTİ topluluğu bu diziye pek ilgi göstermemiş anlaşıldığı kadarıyla; yoksa bu kadarını bile tahammül edilmez ve homofobik bulurlar, eşcinselliğin yüceltilmemesini protesto ederlerdi.”
