Erman Kunter’in yazısındaki ilgili kısım şu halde:
“Önce ülkemizdeki U18 Avrupa Şampiyonası’nda gümüş madalya kazanan gençlerimizi kutlayalım. Savunma çabaları ve güçleriyle dikkat çeken çocuklarımızla birlikte, turnuvadaki her atletin, günün birinde NBA’de forma giyme hayaliyle yanıp tutuştuğunu biliyoruz.
8-10 yıl öncesine kadar NBA sağladığı maddi imkânların yanı sıra Avrupalı gençlere TV’de izledikleri starlarla karşılıklı oynama bahtı da verdiği için çok cazip geliyordu. Vakit değişti; son devirde bakıyoruz, starların birden fazla zati bize komşu Balkan ülkelerinden yetişmiş: Doncic, Antetokoumpo, Jokic. Artık Avrupalı gençler, ABD’ye gitmeyi sırf büyük bir maddi fırsat olarak görüyor.
OYUNCU ÇAPINDA GERİLEME
NBA’de bugünü geçmişle kıyaslarsak yıldız sayısında yahut “yıldız” diye tanımlanan oyuncuların çapında kayda kıymet bir gerileme olduğunu söyleyebiliriz. 80’lerde Magic’leri, Bird’leri, Jordan’ları yaratan ABD kolej sistemi artık eskisi kadar verimli görünmüyor. O devirde süratle büyümeye başlayan basketbol iktisadı bugün o denli bir noktaya geldi ki kontratlar baş döndürücü boyutlarda. Birçok grupta yıldız olarak kabul gören oyuncu, yılda 30 milyon dolardan fazla para kazanıyor. En büyük oyuncu bütçesi 195 milyon dolarla Clippers’a ilişkin. Tüm kontratların yıllık toplamı 15 milyar dolara dayanmış durumda. Her sene 3-5 milyon doları bir ortaya getirmek için kapı kapı dolaşıp sponsor arayan sıradan Avrupa kulüpleri için bu sayıların söylemi bile sıkıntı. Haliyle rekabet talihi da yok.
BEKLENTİLERİ KARŞILAMIYOR
Gözlerim geçmişin yıldızlarını arıyor. Yeni gençler çok atletik. Fizikî rekabet en üst düzeyde. Lakin gelecekte yıldız olma ihtimali olan bu gençlerin bir kısmı, ağır maç temposunda ya sakatlanıyor ya da beklentileri karşılayamıyor. Sonra ver elini Avrupa (Asya ligleri de önemli bir alternatif haline geldi). Evvelden okulunu bitirmeden, üniversitede 2. yahut 3. yıldan sonra NBA’e giren oyuncular parmakla gösterilirdi. Artık onlar çoğunlukta. Her biri muazzam birer atlet olan bu oyuncu adaylarının temel basketbol bilgileri zayıf, kadro oyununu, alanda yardımlaşmayı bilmiyor, her şeyi teğe birle halletmeye çalışıyorlar.
UÇURUM ÇOK DERİN
Bu tablo içinde NBA’e giden Avrupalılar, genelde atletik düzey olarak daha aşağıda kalmasına rağmen oyun zekâsı ve şut yeteneğiyle öne çıkabiliyor. NBA’e gitmek kadar mesleğini orada sürdürebilmek, kalıcı olmak da değerli. Çok üst seviye 8-10 isim dışındakiler, tabir yerindeyse bıçak sırtında yaşıyor. Sık sık ekip değiştirenler, bir türlü aradığı rolü bulamayanlar da var.
Sözün özü; NBA hayalleriyle gerçekler ortasındaki uçurum çok derin.”
