İşte Fazıl Say’ın paylaşımı:
“Yılın en makus konseri oldu benim için.
Korkunç bir rutubet, vahim bir küçük piyanoda, küçük bir yerde, 32 kısımlı yapıtın 5. Kısmından itibaren ter damlaları başladı, gündüz 40 dereceye yakındı Oslo’da, akşamüzeri yağmur yağdı, geriye nefes dahi alınamayacak rutubet kaldı, ki saunada bile sıkıntı terlerim, ter damlalarım yapmur üzere tuşlara ceketime akıyordu, çok dikkatimi dağıttı, hatta 18. Kısımda “ulan Kopenhagda giyecek öbür ceketim yokki” filan diye düşünmeye başladım, 20. Kısımdan sonrası, hayatta kalmacaya, kalp krizi filan geçirmemeyle çalışmacayla geçti. Sahneye çıkmadan evvel biontek aşısı yüzünde kalp krixi oranlarının 8 katı arttığını anlatan almanca makaleler okumuştum, “ kalp krizi geçirmeden şu konser bitsin” diye düşündüm İşte en sevmediğim üslup konser, bir anda kaideler bünyeyi yok ediyor. Niyetler dağılıyor. Sevgi ve emek siliniyor… Bünye olmadan da müzik olmuyor haliyle. Bu konseri isteyen en üzücü biçimde eleştirebilir elbette, insanın kendisinin “keşke bu konser olmasaydı” dediği tenkitten daha ağırı da yokki kardeşim..
Mutsuz hücrelerle uykuya mı dalınır? Aynaya bakınca akşam? Dürüst olunur “ bu akşam sıkı kaybettim” deriz. Bu güç dünyada da bunu demeyi istemiyoruz, bu denli emek verip…
Ha bu ortada artık gördüm hoşuma gitti; @fenerbahçe 6 General november 0
Bu çok iyi”
