Mine Kırıkkanat Cumhuriyet gazetesindeki bugünkü yazısında Peyami Safa’nın 2. Abdülhamit’in kızına yazdığı mektubu paylaştı.
İşte o yazı:
“Muhafazakâr kısmın önde gelen müelliflerinden Peyami Safa*’nın Milliyet gazetesindeki Objektif köşesinde yayımlanan 26 Nisan 1956 tarihli yazısıdır:
Ayşe Hanıma Açık Mektup
Size inananlar, babanız için tarihin palavra söylediğine hükmedeceklerdir. Bize merhametin, şefkatin ve bütün yeterli insan vasıflarının bir müstesna adamda toplandığını söylemek istiyor ve bu fazilet abidesine “Sultan Hamit” ismini veriyorsunuz. Türkiye’nin en hoş magazini “Hayat” da birtakım klişelerin altına yazdıklarından anladığımıza nazaran, yazık ki sizin üzere düşünüyor. O denli olmasaydı, anılarınızı neşretmezdi.
Fakat Osmanlı tarihi, zalim ve müstebid Sultan Hamit için yahut, Avrupalıların lisanıyla “Kızıl Sultan” için, sizler üzere düşünmüyor.
Kardeşi kardeşten ettin, validi evlattan
Ey Halife. Söyle, farkın var mıdır cellattan
Tarihle muvazi olarak hür edebiyatımızın babanız hakkında verdiği karar de budur, saygıdeğer Ayşe hanım.
Sizden bütün bu hakikatleri yazmak yürek ve faziletini beklemek hatırımızdan geçmez. Bu türlü bir mahlukun kızı olmak talihsizliği, kolaylıkla kabul edebileceğimiz bir mazerettir. Memleket de bunu kabul ettiği için, sinesinde barınmanıza razı olmuştur. Lakin ona karşı bir tek göreviniz vardı: Susmak! İşte bunu bile yapmadınız.
TARİHTE İSTİBDAT, TAHRİFTE FAZİLET
Bütün hür milletlerin istibdatla kollektif bir gayrete girdikleri ve Türkiye’de babanızın pençesinden zorla koparılan demokrasinin betonlaştırılmak istendiği bir tarih anında Osmanlı İmparatorluğu’nun en müstebid, bilgisiz ve en hain hükümdarına Türk milletini ısındırmaya çalışıyorsunuz.
Eğer anılarınızın tarihi bir vesika pahasını taşıyan gerçek tarafları varsa ve bunların yalnızca sizin müşahedelerinizden ve tezlerinizden ibaret olmadığını gösteren kanıtlara sahipseniz, bunları Türk Tarih Kurumu’nun incelemesine tevdi edebilirdiniz. Bunu yapmayıp da hakikate uygunluk derecesi meçhul anılarınızı büyük okuyucu kitlelerine anlatmayı tercih etmeniz, tarihe hizmetten öteki niyetlerle hareket ettiğinizi elbette hatıra getirir, Ayşe hanım.
SUSMAK FAZİLETTİR, O DA BUNLARDA YOK!
Görülüyor ki faziletlû pederiniz, size haksız olduğunuz hallerde susmayı ve başınızı öne eğmeyi de öğretmemiş. O denli yapsaydınız, ızdıraplarına hâlâ hürmet göstermediğiniz bir milletin kalbinde, otuz üç sene süren kanlı bir istibdat zamanının yarasını tırnaklamaz ve müthiş anıları ayaklandırmazdınız.
Susunuz, Ayşe hanım, susunuz. Meşhur problem nazaran, bazan susmak, babanızın memleket ve hürriyet düşmanlarına, hafiyelere ve jurnalcılara dağıttığı altınlardan çok daha değerlidir, Ayşe hanım.
(Y.N. Devamı haftaya)
* PEYAMİ SAFA (1899-1961) Muhafazakâr, milliyetçi, antikomünist müellif ve gazeteci. Server Bedi takma ismiyle çok sayıda roman yazmış; Fatih Harbiye ve Dokuzuncu Hariciye Koğuşu isimli yapıtları MEB tarafından ortaöğretim öğrencilerine tavsiye edilen 100 temel eser listesinde yer almış, kimileri sinemaya ve dizilere uyarlanmıştır.”
